Mądrość gier

„Gry są głupie! Nie poruszają żadnych ważnych kwestii! To rozrywka dla dzieci! Niczego nie uczą i są zwykłą stratą czasu!”. Wszystkie te stwierdzenia, oraz wiele, wiele innych utrzymanych w podobnym tonie, możemy wrzucić do pudełka z napisem „negatywny stereotyp gier komputerowych”.

Miałkość oraz nastawienie wyłącznie zabawę zarzucano także komiksom. Ten rodzaj sztuki, który jest ściśle związany z amerykańska kulturą masową, ewoluował. Dzisiaj już wiemy, że historie obrazkowe mogą poruszać różne, czasem bardzo trudne, problemy. Wystarczy wskazać na takie powieści graficzne jak Persepolis lub Maus. W przypadku komiksu autorskiego szczególnie polecam serię Sandman Neila Gaimana. To tylko trzy przykłady tekstów, w których twórcy poruszają problemy związane z ludzką egzystencją. Komiks to nie tylko superbohaterowie, teraz to także coś więcej.

W przypadku gier komputerowych jest podobnie. Oczywiście w dalszym ciągu istnieją takie, które są nakierowane wyłącznie na rozrywkę i nie niosą ze sobą absolutnie żadnego przesłania, ale tak można powiedzieć o literaturze, muzyce i filmie. Od dawna są także gry, które podejmują trudne tematy i jednocześnie oczarowują odbiorcę. Zaliczyć do nich można Life is Strange, Dead Synchronicity oraz – dobre, bo polskie! – This War of Mine. Ta ostatnia produkcje interesuje mnie szczególnie. Polskie studio 11bit stworzyło grę, która opowiada o wojnie z perspektywy cywila. Trzeba walczyć – o pożywienie, materiały, o życie. W trakcie kolejnych dni trzeba podejmować różnego rodzaju decyzje, czasem przetrwanie wiąże się zabijaniem. Siłą tej gry jest ciężka atmosfera oraz poczucie bycia w ciągłym zagrożeniu.

This War of Mine nie jest grą, która ma dawać przyjemność. Ta produkcja wywołuje stres, męczy psychikę, ale jednocześnie trudno się od niej oderwać. Jest fascynująca, ponieważ podejmuje bardzo trudny temat, a twórcy nie poszli na skróty. Wojna w This War of Mine pozbawiona jest romantycznych wartości. Bliżej jej do maszyny, która niszczy absolutnie wszystko i wszystkich. Dla kogoś, kto musi walczyć o przetrwanie, dla cywila schwytanego w piekło wojny, to koszmar.

Gry już nie są głupie i niepotrzebne. Opowiadają ważne historie, poruszają trudne problemy. Trzeba tylko szukać tych wartościowych, a resztę traktować jak tło, które czasem jest potrzebne, ponieważ dostarcza odbiorcy wyłącznie rozrywki.A bawić się lubi każdy.