Dzisiaj skończyłem Rozczarowanych. Wystarczył jeden weekend, abym dotarł do ostatniego odcinka nowej animowanej produkcji Netfliksa. Zasiadłem przed telewizorem bez żadnych oczekiwań. Futurama była klasą samą w sobie, taki klimat trudno powtórzyć. Dlatego Rozczarowanych potraktowałem jako coś zupełnie innego. Materiał stworzony z myślą o współczesnych odbiorcy. Tytuł mniej pokręcony od przygód Ricka i Morty’ego.
Jeżeli zmęczyli Was obcy, a także pijackie żarty genialnego naukowca, to Rozczarowani mogą okazać się interesującą alternatywą. Tylko trzeba pamiętać o jednym – od pierwszego odcinka serial zmierza w kierunku nieuchronnej dekonstrukcji. Wyśmiewane i rozwalane są wszystkie znane z kultury schematy. A najmocniej dostaje po głowie – baśń. Wszyscy kojarzymy narracje o Czerwonym Kapturku lub Jasiu i Małgosi. Rozczarowani powstają z myślą o rozmontowaniu tej struktury. To opowiedzenie historii antybohaterki współpracującej z dwójką miernych pomocników. Nawet sam demon nie jest, aż tak demoniczny, jak mógłby być. A elf? Niewiele w nim magii, pochodzenie również szybko zostaje podane w wątpliwość. W Rozczarowanych wszystko jest niepewne, każdy wątek balansuje na granicy absurdu. Prawdziwą sztuką jest ciągle na niej balansować i nigdy nie spaść w bezsens. To się udało.
Obserwując poszczególne zwroty akcji, wielokrotnie rozkładałem ręce w kulturalnym geście „ALE CO TUTAJ SIĘ DZIEJE?!”. A potem okazywało się, że motywacje bohaterów są spójne z wizją świata przedstawionego. Upychanie fragmentów ciał w kominku? Myślicie, że to niemożliwe? Obejrzyjcie Rozczarowanych. A chwytanie demonów do butelek i wrzucanie ich do wulkanu? Znowu – Rozczarowani. Brawurowa zabawa z wrzucaniem przedmiotów do gorących miejsc oraz naigrywanie się z motywu egzorcyzmów, tak mocno zajechanego przez popkulturę. Wybrałem tylko dwie rodzynki z tego przepysznego ciasta. W trakcie oglądania zachęcam do poszukiwania właśnie takich odniesień. Wtedy zabawa staje się jeszcze ciekawsza, a serial nabiera dodatkowych barw. Nie bójcie się absurdu, surrealizmu niektórych prezentacji! Rozczarowani to koherentna wizja, porządnie zrealizowany serial.
Poprzeczka została ustawiona bardzo wysoko i liczę na to, że kolejny sezon nie będzie odbiegał poziomem od pierwszego. W Rozczarowanych sprytnie została ukryta krytyka współczesnej kultury. Nie ma tutaj niczego nachalnego, delikatne wskazówki pojawiają się na drugim planie. Stanowią wypadkową gestów, słów oraz inspiracji pojawiających się w serialu. Być może właśnie dlatego Rozczarowani sprawili mi tak dużo przyjemności. Dopiero po obejrzeniu danego odcinka, zdawałem sobie sprawę, jakie schematy zostały zdekonstruowane. Nie pozostaje mi nic innego, jak włączyć sezon ponownie i dowiedzieć się, czego nie dostrzegłem za pierwszym razem.